Hamileliğim boyunca canım en çok şeftali çekmişti.Üstelik kış ortasıydı ve bulmak imkansızdı.Sadece senin doğumuna bir ay kala bulabildik turfanda şeftaliyi..Bunca çok şeftali istemişken ben seni ilk gördüğümde düşündüğüm şey şeftali gibi bir ten rengin oluşuydu.Yazın şeftali tonlarındaydı,küçücüktün.İnanamadım ilk seni getirdiklerinde yanıma.O anda senden başka hiçbir şeyi görmedi gözüm...Seni kollarıma aldım,sanki sen daha önce defalarca yapmışsın gibi ,iştahla başladın ilk sütünü içmeye.O ne güzel bir duyguydu.Anlatması zor,hele benim gibi ifade yoksunu biri için..Sen emiyordun ,ben seni kokluyordum,hasretmişim meğer kokuna ama bilmezmişim bunca yıldır.
Babana ilk söylediğim şey ''çok güzel değil mi?'' demek oldu.Ne söylenirdi ki başka,o kadar tatlı,o kadar minik,o kadar benimdin ki...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder