Özlüyorum

    Bugün ben işe başlayalı tam iki hafta oldu. İki koca hafta...Senden ayrı,senin kokundan,çığlıklarından,gülüşünden ayrı iki koca hafta.Aksi gibi işler o kadar yoğun ki,gün içerisinde senin özlemin başıma vurduğunda çok sıkılıyorum.

Seni çok özlüyorum.Çok önemli bir rapor üzerinde çalışırken aniden senin kokun geliveriyor burnuma.İşte o an şeytan başlıyor aklımı çelmeye,benimle oyunlar oynamaya.''Ya ağlıyorsa,ya şimdi O'nu üzecek bir davranış yaptıysa bakıcısı,ya hala yemeğini yemediyse..''vs vs...İşte o an kaçıp gitmek istiyorum işyerimden.Eve dönmek,seni kucaklamak istiyorum.


Bakıcına sen ısınmış gibisin,ama zaten sen huzurlu ve uyumlu bir bebeksin genel olarak.Ama ben ı-sı-na-ma-dım.Ne yapayım.O2na sürekli en basit şeyleri bile defalarca anlatmaktan yoruldum.Kafası mı almıyor,işine mi gelmiyor anlamadım gitti.Bir de seni ''anneannesi'2 ilan etmiş kendi kendine.Diyeceğim ama'' Kumru'nun bir tane anneannesi var zaten'' diye.

Sadece sana şefkatli davrandığını görmek içimi rahatlatıyor.Gerisi ise içimi hep kemiriyor,ne yapayım.Ben daha iyisini bulamadıkça O senin bakıcın olmaya devam edecek.Kötülüğünü görmedim,ki görsem bir dakika duramaz bu evde,ama dedim ya ısınamadım işte.Kıskanıyorum bir de seni ,o ayrı:)

Ama çalışmaya başlamak iki kat yorgunluk demekmiş.Akşamları geldiğimde sağa sola koşturmaktan vaktim kalmıyor hiçbir şeye.Seninle daha fazla oynayayım istiyorum,ama senin yemeğini hazırlamak,yoğurdunu mayalamak gerekiyor.Bakıcıya bırakmak istemedim o işleri.En güzelini ben hazırlarım gibime geliyor çünkü.

Bu aralar muzla tanıştın.Ne çok sevdin(maşallah diyeyim).Elma ile aranı hafiften düzelttin gibi,ama ille de muz...Yoğurdu da muzla karıştırınca sesin çıkmıyor.Seveceksin hepsini zamanla biliyorum.Bu arada brokoliyi de çok seviyorsun:)Yaşasın:)))

Günler hızlı geçiyor.Sen altı buçuk aylık oldun bile.Göz açıp kapayıncaya kadar geçiverdi zaman.Küçülen giysilerini bile ayırdım şimdiye kadar iki kere.Baktım geçen gün ilk doğum giysilerine.Ne minikmişsin:)

Büyüyorsun...Kıskanıyorum çalışmayan anneleri.Kıskanıyorum annesi hayatta olup,bebeğini büyütürken yardımcı olanları.Kıskanıyorum heran destek alabileceği bir annesinin olmasının verdiği güvenle yaşayabilen anneleri...

Her anına şahit olmak istiyorum...

Ama bu günler de geçer değil mi güzel kızım?Biz birbirimizin en büyük destekçisi oluruz hep.

Değil mi???

Benzer Yazılar