Bayramın ardından...

Bu aralar canım Hiç birşey yapmak istemiyor.İşbaşı yapmama sadece 10 gün kaldı.Canım çok sıkılıyor.Ortada hala bir bakıcı yok.Hiç birşey planladığım gibi gitmedi ne yazık ki.Ben en azından iki ay kala işe dönmeme birisi ile çalışmaya başlarız diye düşünmüştüm.O sürede sen de bakıcına alışır,ben de içim bir nebze de olsun rahat ederek işe başlarım sanmıştım.Ama olmadı,olamadı:(Son 10 gün içerisinde bir mucize olması için dua ediyorum.Stresten sütlerim azaldı,daha tahammülsüz ve mutsuz bir anne oldum.Sen de hissediyorsun sanırım daha çok bana bağımlı oldun.Ben yanında olmayınca ağlıyorsun,genelde hep huzursuzsun.


Ek gıdalara geçişte çok başarılı olduğumuzu söyleyemem.Sebze püresini hiç sevmedin.Ben bir hafta içerisinde alışır,miktarını arttırabiliriz sandım ama yok sen sevemedin gitti.Yoğurtta da yarım çay bardağını yemeyi becerebildik.Çok sabır lazım çoookkk...Ama kahvaltıdaki çavdarlı mısırlı mamaya bayılıyorsun.Bir küçük kase yiyorsun.Sen 5.ayını doldurduğunda,1 aralıkta doktor kontrolümüz var.Gene kilo almamış derse doktor sanırım çok fazla yapacak birşey kalmıyor.Seni böyle kabullenmek lazım.Sen en çok emmeyi seviyorsun.Sütler olduğu sürece de emmeye devam edeceksin.Ek gıdalarla da alışma çabalarımız devam edecek:)

Geçen hafta bugün bayram tatilini geçirmek üzere dedenlere gittik.Sen nedense sevemedin şu oto koltuğunu.Yolculuk yapmak giderek bir kabusa dönmeye başladı.Çünkü asla otokoltuğunda oturmak istemiyorsun.Seni koltuğuna koyar koymaz çılgınca ağlamaya başlıyorsun.Seni oyalamak için yapmadığım şaklabanlık kalmıyor.Ama o sırada da hep hareket ettiğim için bu kez benim midem bulanıyor arabada.Napalım güzel kızım ona da alışacağız sanırım:)

Havalar kasım ayına göre harikaydı bayramda.Herkes dörtgözle seni bekliyormuş meğer.Bayramda tam bir kucak bebeği oldun.Evde hep yalnız olduğumuzdan kalabalığa alışık değilsin.Ama bayramdaki ziyaretlerde sen hep çok huzursuz oldun.Sana bakan onlarca çift göz,herkesin Kumruuuu diye üzerine koşması seni pek bir huzursuz yaptı.Ben her ne kadar seni o ortamlardan uzak tutmaya gayret etsem de çok başarılı olamadım.Onlara da hak veriyorum özlüyorlar seni ama sen de o kadar çok farklı kucağa,onca değişik sese alışık değilsin.Alışsın diyorlar;hayır ben istemiyorum.Kalabalığa alıştırmanın bir terbiye yöntemi olmadığını biliyorum çünkü.Darılan darılsın,kızan kızsın ben kendi keyfim ya da başkalarının keyfi için, senin düzenini bozmak istemiyorum.

Karamürsel ziyaretleri benim için hep yorucu oluyor.Çünkü bir gece dedende bir gece babaannende kalınca hem senin düzenin bozuluyor hem de eşya taşımaktan helak oluyoruz.

Sen artık ellerinle herşeyi yakalıyorsun.Ve eskiye göre çok hareketli oldun.Herşeye uzanmak istiyorsun.Ama bu arada dönmek gibi bir çaban hala yok.Ben açıkçası çok da takmıyorum.Yerde kalacak değilsin çünkü, hangi bebek hep yatmış ki?

Halanın iş arkadaşının eski bakıcısından sözüm ona önümüzdeki pazartesi haber gelecek.Ama ben hiç ümitli değilim.Çünkü kadın bizi oyalıyor gibi geliyor.Ama elde başka alternatif olmayınca da el mahkum haber bekliyoruz.

Kafamda işe gittiğim ilk gün var hep.Sonraki günler de zor olacak mutlaka ama o ilk gün bana çok zor geçecek gibi geliyor.Artık sen evde ben iş yerimde akşama kadar ağlarız.Çünkü sen son zamanlarda, sabah 9-10 gibi daldığın uykularına emmeden dalamıyorsun.O yüzden o uykuya geçiş nasıl olacak bilmiyorum.

Off o kadar çok soru işareti var ki kafamda sadece dua ediyorum.Senin için en iyisinin olması için.

Aslında bu yazı bayram şekeri tadında olacaktı.Öyle planlamıştım kafamda ama azalan zamanın verdiği sıkıntı bak bana neler yazdırdı.Bir sonraki yazıda bahsedelim artık bayram gezmelerimizden ve onun öncesi yaptığımız Ankara ziyaretimizden.

İyi ki varsın güzel kuşum,seni çok seviyorum.

Benzer Yazılar