Hayatımda sadece sana hamile iken üşümedim ben.Senin sayende kan dolaşımım hızlanmıştı ve o ne güzel bir kıştı öyle..İncecik kazaklarla gezmek,herkes donarken güzel bir bahar havası gibi kısa kollularla dolaşabilmek ...Ama işte geldi kış.Hem de pek erken bana göre.Baksana ilk kar düşmüş bile.Neyse ki henüz buralara uğramadı kar taneleri.Kış demek benim için hep üşümek demek.Sıcacık yataktan kalkmaya üşenerek işe gitmek demek..Kış demek artık senden ayrılma vaktinin yaklaşması demek.İşe dönmek demek..Her günümüzün bir öncekinden daha iyi geçmesi için uğraşıyorum.Sanki işe başlayacağım ilk gün ,daha henüz sabah saatlerinde''hayır ben yapamayacağım'' diyerek eve koşacakmışım gibi geliyor..Bilmiyorum,sadece bir mucize olsa da ben senle kalsam hep diyorum.
Senle geçen 4 koca ayda bir sürü şey paylaştık.İlk gülücüklerini gördüm,ilk çıkarttığın seslere şahit oldum.Hatta bugünlerde ufaktan oturma çalışmaları yapıyoruz senle..Gerçi sen emer emmez seni oturtmamak gerekiyormuş,kusarak bunu bize öğrettin:)
Güzel bir yazdı..O yüzden kışın gelmesini hiç istemiyorum ben.Kalın kalın giysiler içine sokmak istemiyorum seni.Emerken gene tenlerimiz birbirine değsin istiyorum.Seni korkmadan her gün suya sokabilmek istiyorum yine...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder